EVCİL ACI

Su içiyor bardaðýmdan
Karþýmda tam karþýmda duruyor
Açsam aðzýmý
Benden önce o söylüyor

Yastýðýmda onun baþ izi
Onun serinliði göðüs boþluðumda
Kullanýlmamýþ bir ev gibi
Beni yenibaþtan döþüyor

Diyelim ki küçük, yerleþik bir saat içimde
Kendi kendini durmadan kuruyor

Hiç kimse aslýnda
Bir yerlere gitmiyor
Bütün süreçlerinde
Bir yelken bezi gibi
Rüzgara karþý inip kalkarak
Suyunda dinleniyor

Ýþte bir aðaç yanlýþ iki dalýyla
Geceyle günü yine de karýþtýrýyor
Sonra bütün pencerelerde gökyüzü
Taþ baský gibi hiç deðiþmiyor

Ben ki bir çocuk kadar yalnýzým
Böyle olsa ne çýkar
Bir çocuk bile yalnýzlýðýnda
Artýk kendini kullanýyor

Sosyal Medyada Paylaşın: