En güzel surette dünyaya gelmiþ
Ýnsan kendisinden bile bîhaber
Nefsini bilmeden her þeyi bilmiþ
En büyük düþmanlar ile beraber
Fenne kavuþtukça kararmýþ ruhu
Kalbinin gözüne kýzgýn mil çekmiþ
Nefsin ve þeytanýn olmuþ güruhu
Bembeyaz sayfaya zehri kül ekmiþ
Ýpek kumaþ iken lekesiz beyaz
Batmýþ çamurlara olmuþ kapkara
Kar yaðmýþ üstüne ve çalmýþ ayaz
Sermayedar iken el-an fukara
Önünde bin rahmet denizi varken
O bir zulmet çölü eylemiþ mekân
Akýl, Vahi gibi dostlarý yârken
Nursuz dehlizlerde aramýþ imkân
Bir deli çay misli akýp gidiyor
Ýþin kötü yaný piþmanda deðil
Kendi fýtratýný yýkýp gidiyor
Müsebbip kendisi düþmanda deðil
Yakýndýr kendini yiyip bitirir
Helakine sebep olur dünyanýn
Mevcut sermayeyi döker yitirir
Ve sonuna gelir kâbus rüyanýn…
Salih Yýldýz…31.05.2012
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.