SOKAKTA

Buradayým:
Yüzyýl oldu.

Önümden geçen yol
týkandý
çevremdeki bahçeler
daraldý
içimde yaþan insanlar
azaldý:
Yalnýzlaþtým.

Buradayým:
Yüzyýl önce baþladým
beklemeye.

Yavaþ geçip gitme zamaný:
Dumanlar
isler, puslar
yaðmurlar
sýcaklar, soðuklar
rüzgarlar
kemirdi her yanýmý.

Tahtalarým birer birer çürüdü
boyalarým
parça parça döküldü
payandalarým
teker teker çöktü:
Yüzyýl oldu.

Yüzyýl önce:
Pýrýl pýrýl, yemyeþil
bahçem
bembeyaz, tertemiz
duvarlarým
cývýl cývýl, þen
odalarým
buradaydým.

Yaþýyordum -
yaþýyordu insanlarým.

Yüzyýl oldu:
Karanlýk küf rengi
çevrem
kararmýþ, yýkýk dökük
duvarlarým
kasvetli, kir-pas içinde
odalarým
buradayým.

Yaþamýyorum -
yaþamýyor insanlarým.

Buradayým.
Yüzyýl oldu.
Bekliyorum.

Yalnýzým
burada.

Bekliyorum -
ilk çocuðun attýðý
ilk taþtan beri
bekliyorum.

Ne zaman gelecekler -
baltalarla, balyozlarla, keserlerle -

Yalnýzým
burada
bekliyorum.

Ne zaman
gelecekler?
Sosyal Medyada Paylaşın: