GÜLÜMSER ÇOCUKLUĞUM

Gülümser çocukluðum...
Yýkanan kýzlarla þýkýr þýkýr;
Tatlý sularda sazlarýn ötesinden...
Sarýþýn ve bin bir gamze içinden,
Gülümser çocukluðum.

Demlenir çocukluðum;
Kara kömür sobalarýn böðründe...
Buz ve buðu tutmuþ ince camlarýn,
Üzerine hayatýn ilk imzasý atýlmýþ,
Arap kýzlarýnýn camdan baktýðý,
Yazýlardan göz yaþýnýn aktýðý,
Küçük sýcak odalarýn dibinde,
Kara kömür sobalarýn böðründe,
Demlenir çocukluðum...

Ürperir çocukluðum;
Taþ atan sapanlardan,
Kamçýlý yaylýlardan,
Kopkoyu kapkara uçurumlardan;
Haykýrýr gelecek çaðlara doðru...
Ýri yanaklarýna gölgeler düþer,
Ürperir çocukluðum...

Yorulur çocukluðum;
Bahçeler boyunca pedal çevirir,
Dað kokusu yüklü sulara atlar,
Kana kana içer, balýklarla yüzer.
Çaðlayanlar ile kahkaha atar!
Küçük kýzlara þiirler derer!
Kan portakalý: doðar ve batar!
Yorulur çocukluðum...

Uyuklar çocukluðum...
Yorgunlukla duasýný unutmaz:
"Bismillahi birsin! ve daima nursun!
Bin bir atlý kapýmda dursun!
Düþmanlarým öte gitsin
Meleklerim beri gelsin"
Bin bir atlýyý görür, güvenir,
Uyuklar çocukluðum.

Hislenir çocukluðum!
Uzaklarda kalmýþ köylere doðru,
Derinden derine göðüs geçirir;
Tanýk bulunduðu aþklarý anar,
Daðlar koyaðýndaki kudurmuþ yeþilleri...
Çürümüþ bir saman kokusu gelir,
Cývýl cývýl dere yataklarýndan...
Kekik ve sevdayý taþýyan rüzgar,
Beni nerde olsa, bulur mu bulur!
Ala geyik gibi süzülür zaman,
Seyrek meþelerin aralýðýndan...
Hislenir çocukluðum.

Üzülür çocukluðum
Söðütlerin akan suya deðdiði,
Güneþin hep tarlalardan doðduðu,
O beldede, çocukluðuna dalar,
Yaðmur boþanýr hatýralara,
Uðradýðý haksýzlýklarý anar...
Boþa geçen zamanlarýna yanar,
Üzülür çocukluðum...

Bölünür çocukluðum!
Sokaklara, uzak, yakýn illere...
Bilgisiz, kitapsýz, sevgisiz küçüklere...
Çocukluðum bütün çocuklar olur!
Dermansýz körpeler sararýr ýssýzlýkta,
Mezarlýklar çocuk dolar.
Gönlümde kahkaha ve feryat donar!
Bölünür çocukluðum...
Sosyal Medyada Paylaşın: