Satraplar

bulutlu bir sabahtý
yalnýzlýk
saatin kumlarýydý sanýrým yüzüme çarpan
ivecen
kalabalýk
aðýr aðýr uzaklaþtý orman
ve deniz günleri
geride kaldý

çölü kesti bir martý
bir çýðlýk
taþ kanatlarla vurdum uzak daðlara
ardýmdan
gelen yok, sanýrým
cebi çiçeklerle dolduran
gül ve kiraz bahçeleri
yandý

altýmda geçmiþin atý
omuzlarýmda
saçlarýnýn uzun yýllar ördüðü kaftan
karardý
sanýrým dönmeyeceðim
sislere gömüldü çoktan eski günlerin
bulanýk
tapýnaðý

dönüyor güz kartallarý
yaklaþýk
satraplarýn gömütüne, boz kayalardan
nerdeyse inecek
karanlýk
köþede gözlerini dikmiþ üç baþlý köpek
sýzan kana
baktý

artýk
ýrmaðýn sonuna vardýk
Sosyal Medyada Paylaşın: