At

At konuþmadan çýkar yollara
Eðersiz çýplaktýr bir payitahtýn
ýssýz sokaklarýndan sabaha karþý
bir ýlgarla geçer
Açýlir sular ve deniz koþar yalnýzca
kendinin bildiði ülkeye doðru
Ardýnda kývýlcým tarlalarý býrakýr
Ayaklarýnda mermere çarpan
demirler bulunmasý bundandýr
Denizi bilir de bakmadan geçer

At uysaldýr parlak gönderine
çekilir çocuklar ve gökkuþaðý
Kamçýdan dizginden gemden çekinmez
Korkusundan deðil utanmasýndan
Bir çam hizasýndan geçer ormaný
Yel burnunun narin kanatlarýna
bir ipek sezgisiyle dokunur. Ova

Sonra kentler gelir durur bakar at
Gözleri güzeldir gelecek gibi
Sisli yapraklarý demir kargýyla
kuþatan askerler ve köpekleri
yelesinin sularýnda boðulsun diye
fýrtýnayý bekler

Sonra çýlgýn dörtnala bir koþu baþlar
Nereye nereye? Belki Oramar
Yakar kendi yazýsýnýn yapraklarýný
Sarý tanyerinin bulutlarýndan
alnýna durmadan yýldýzlar kayar
Ayaðý sekili dað köylerinden
kaynaðý bilinmez sulara doðru

Bir resim deðildir at ve sýnýrlarý
tam çizilmemiþtir
Tökezler bir düþün yamaçlarýnda
Kiþneyerek bir çavlana dönüþür
Bekler Oramarýn ýssýz daðlarý
ve altýn nadaslardan doðan çocuklar
yeni bir at gelinceye kadar
Sosyal Medyada Paylaşın: