DÜN GECE NUH AMA PEYGAMBER DEĞİLKEN GÖRDÜĞÜM DÜŞ

Bir ülkeye binmiþim adým ne bilmiyorum
Irmaktan geçsem gerek kör karanlýktayým
Yapýþmýþ bir yanýndan bir satrap kýtasýna
ülke ve elimde ucu yanýk pankart sapýyla
Donuk köylü heykelleri kýyýda ve Atatürk
kara-baba barajýnýn sularý durmadan yükseliyor
Uzun sürecek anlaþýlan tufan ýrmaklar bekleyecek
Denize yol veren daðlar delinecek önce, çocuklar
ve bir kadýn sýðýnmýþ yorgun kýrlangýçlarýn
hüznüyle neden hepsi durmuþ bana bakýyor
Neden bakýyor köylüler çocuklar ve sevdiðim kadýn?

Oysa bir ülke yutmuþ beni ve adým yunusun
þafaðýna çok yabancý sulardan geçiyorum
Baðýrýyor öfkeli babam, "Oraya git!...Oraya git!..."
Gitmeyeceðim iþte. Her neyse aklýma koyduðum
"Aldým ve kabul ettim de!..." Hayýr, etmeyeceðim!..
Ayaðýmýn altýnda iþte senin çivilerle yazdýðýn en yeni
ahid, karnýndan çýkamadýðým kala-balýk bir gün
dolaþtýrýp zulmün yedi denizinde senin ölümünle
güneþli bir kýyýya býrakacak beni yanýbaþýmda
izinli askerler, köylüler, çocuklar ve sevdiðim kadýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: