Demek hayat devam ediyor dedim sessizce kendime Söylenemeyen tümceleri gizledim bakýþlarýma Dilin kemiði yok derlerdi Ben dilimi kestim Kendime bir sus var ettim O susla attým kendimi yakamoza Delip geçtim tüm düþüncelerimi Kuzguni gözleriyle leþ arardý insancýklar gecede bilirdim Her sokak baþýnda bir yön tabelasý yolsuzluðun ta kendisi Kurtuldum sonunda konuþamadýðým anlardan Kurtuldum sonunda duygu dolandýrýcýlarýndan Ne gecede var oldum ne gündüzde Zamansýzdým kalabalýklarda Bir kurþun sýksam geçer mi geceden ey þair Ki ellerim de bir revolver Mavzer mavzer sessizlik dolarken içime Tüm hikayelerim Doya doya görüþmekle doyamadan ayrýlmaktan ibaret Kalakaldým içimde Bozguna uðradým Faliyete geçen fay hattýnda Yüzeyde hissedilmeyen Masallar kadar saftýk biz Su gibi duru ve saf Belkide Bu yüzden sevmedi bizi Dünya...
06/01/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Libra 712 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.