kayýrýlan bir rahatlýktý yaman çöküþü yalanýn geceye gece bizim için hayatýn gözlerimizin birbirleriyle tesadüfî çakýþmalarýna koyduðu yasaktý...
yaþamaktan býkkýn bir hali vardý ilk kez kirpiklerimizdeki bahar çocuðu aðacýn sevmekten usanmamýþtýk birbirimize olan uzaklýðýmýzda zaten hep böyleydik bizden çok aðaca aðlamýþtým...
gözyaþlarým sarý yapraklýydý aylardan mayýs mýydý þimdi tam anýmsayamadým ama hava yarý berrak sular ýlýktý yüzlerde acý bir kandýrýlmýþlýk dalga dalga bir güleçlik bense aynýydým yeni mevsimin geliþine mutlu deðil ama eski mevsimin gidiþine hüzünlü...
yürek kuzgunu aldatmalarla geçti zamanlar tuttuk bir de yaþamaya korktuðumuz adsýz aþklarý yedeðimize almaya kalktýk saman alevini aratýrcasýna özendik kuþlarýn göðü çocukça paylaþmasýna biz aslýnda hiç biz olamadýk bir baþkasý da hiç bir baþkasý olamadý ve hepimiz birleþtik yalnýzlýkta...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.