SMİRNA'DA YAĞMURLU BİR GÜN SUDA SİLUETİN

Sabah olduðunda
sokaklarý,caddeleri ve köþebaþlarýný kucaklayýp
atlayacaðým bu þehrin hafif meþrep bir vapuruna
güvertesinde
yine seni arayacak gözlerim
karanlýk çökene kadar tekrarlayacaðým
boþuna deðil
bu þehrin denizlerine dalgakýranlar olup
birbirimize uzanan bir yol açmam

Yakamoz gülüþlüm
hep böyle karþýmda dur
saçlarýna bakýp bin mýsra dökeyim geceye,olur mu

þimdi
geniþçe bir denizin ucunu düþle yalnýzca
ve yum kirpiklerini
havada sýrýlsýklam bir yaðmur bu sabah kent
olsun sen hayal et görünür kýl olasýlýklarýmýzý
bak nasýl da mýsralarý kuþanýp kýtalardan geçerim ellerine usulca
hiç bir þey bilmesen de,görmesen de hayal et
yoksa kýrlangýçlar söylemedimi önceden geldiðimi?
vaktinden önce bir düþemi yatýrdým yoksa bedenimi?

Bir avuç yýldýz senin yüzün
gözlerin çýrpýnan beyaz martý
sessizce bakacaðým
hüzünlü,suskun güleç yüzüne
bir yudum çay,bir nefes sigara olsun yeter
kýpýrdamadan durmayý bilmezken
öylece sabitleyeceðim kendimi bakýþlarýna


kýrlangýçlarýn göç mevsiminden önce
gecenin bir çocuða devrilen saatinde
týrtýl zamanýdýr kelebeðin
ezberle beni
sahipsiz bir orman,baþýboþ sokaklar gibi


’’bilmeyecek,görmeyecek,duymayacaksýn,biliyorum
fakat aklýmýn en rasyonel haliyle söylüyorum ki
sesimin içiyle seviyorum seni’’

Sosyal Medyada Paylaşın: