... SEN VE BEN ...
En büyük aþkýmý
Çocuksu bir hayale baðladým
Duyamadým sessiz haykýrýþlarýný
Çaresizliðini göremedim
Sen dünyanýn en güzel gülü
Gözyaþlarým aðlattý seni
Soldurdu, çaresiz býraktý
Çaresizlik içinde ben ve sen
Bir buruk hüzün ve bir acý,
Ne tuhaftýr ki hergün daha da büyüyor,
Sensiz geçen hergüne
Birbir lanet okuyor
Piþmanlýk, rezalet diz boyu,
Aksi, lanet, saçma . . .
Tarif edemediðim birþey bu,
Yarým kalan sendin bende
Güneþin ýþýltýsýydýn sen
Olmazsan yaþayamazdým
Yürüyemezdim, konuþamazdým, nedef alamazdým
Gülemezdim, aðlayamazdým, susardým
Ve birbir bunlarý yani seni kaybedince . . .
Çaresiz kaldým
Nefes alamýyordum artýk !
Nefes alamayan bende, sen de yaþayamazdýn
Çaresizlik içinde ben, ben ve sen
Gidiyorum artýk, alýp acýlarýmý
Mutluluðu sende býrakýyorum
Aðlama sil gözyaþlarýný
Hüzün hala bende saklý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.