Son demlerini yaþýyorum hayatýn. Yaþamak da bir parçasýymýþ sanatýn. Hayata tutunabilmek, ruhunu temiz tutmak... Yaþadýklarýmýz senaryosuymuþ bir yazarýn.
Delikanlý günlerim hani þimdi nerede? Kim bilir serseri kalbim yine hangi seferde. Ömrüm küçük bir rafta tozu kalmýþ gençliðin, Bu neyin sancýsýdýr gönül! geçti pembe günlerin.
Bataklýða saplanmýþ bir zavallý gibiyim. Batýyorum hayatýn çýkmazýna, bir boþlukda gizliyim. Çaresizce sayarken kayan her yýldýzý, Nereye saklandý o delikanlý dünlerim.
Acý bir kahvenin son köpüðü gibiyim. Diplerde eriyen þeker ben deðil miydim? Bu aynada gördüðüm gerçekten ben miyim? Þu mor halkalar celladý gibi geçmiþin. Sosyal Medyada Paylaşın:
edebalici11 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.