UTANDIM...
Geçen gün eyüp’de sultana vardým.
Gördüyüm ahvali hal den utandým.
yirmilik kýz’ýn göbeði açýk,
üstüne giydiði þaldan utandým.
Bir an kurtuldum nefsin elinden,
derya’yý umman da seyrana daldým.
kurt ile koyunu oynarken gördüm,
kuzunun gittiði yoldan utandým.
Üstün de libasý sarmýþ bedeni,
En ücra yerinde görünür teni.
merak ettim sordum ne imiþ din’i,
islam’ým dediði dil den utandým.
Köyümde bile türemiþ bunlar,
sayýlar üç deðil beþ deðil on lar,
Ayak dan fýrlamýþ don lar tumanlar,
tuman’dan,bezden,þaldan utandým....
31,10,2007
Süleyman Yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.