Mümkünüm Yok

Yusuf’a

plastik tadýnda yediðim içtiðim
yaz kýþ gözlerimi örseliyor duvar
paslanýyor demir gelip boyuyorlar
hep ayný renkte ölemem
beton tuttu ayaklarým dýþarda kar
karýn altýnda toprak nasýl hasretim
bir kuþun kanatlarý geçiyor üzerimden
bin kanat bakýyorum parmaklýða
aklý gidiyor nöbetçinin

kýrk yýllýk yoldan tanýrým ben soðuklarý
ama asýl baharlarýn erbabýyým
yine yorgun argýn aþacak daðlarý
yine kapýma yýkýlacak karanfil
elleriyle koymuþ gibi bulacaklar
badem mi olur erik mi çaðla mý
kendi dalýndan asacaklar baharý
kaç yýl oldu alýþamadým
mümkünüm yok bu kez firarým

aklý gidiyor nöbetçinin tüfek tüfek kalýyor
tezkeresi yakýn hýrsla parmaklarýný sayýyor
göz gez arpacýk bakýyor fena bakýyor
gece dehþetli uzuyor duvarý iniyorum
topraða basmalýyým bir kuþu uçmalýyým
deli esmeli poyraz bir dal parçasý azbiraz
mutlak duvarý aþmalý yoksa duramam
gövdemi mýhlasalar bahara kalamam
mümkünüm yok bu kez firarým

hýrsla parmaklarýný sayýyor baþtan sayýyor
tezkeresi yakýn düþleri kayýyor
apansýz bin basamak nöbetçi kulesi
yapayalnýz aðzýnda uçurumun apansýz
kar etmiyor parka ah ne çocukça ýslýk
beter üþüyor tetik otomatiðe düþüyor
ben bahara kalamam ay batarken
þafak þafak açarken yaban süseni ben
yalnayak fýrlýyorum duvarýn dibinden

bir ses canavarlaþacak ardýmdan
döne döne sýrtýmý yakacak
ciðerimi bulacak beni topraða yýkacak
vu-ra-cak mümkünü yok
bir ödül bir tezkere alacak
karaköy’de bir orospuyla yatacak
kaç bahar büyüðüm ondan
onda hiç bahar açmayacak
mümkünüm yok bu kez firarým
Sosyal Medyada Paylaşın: