MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Müebbet Türküsü
Nevzat Çelik

Müebbet Türküsü


I

önce kol sonra sürgü sonra anahtar açýlýr kapý
itilirim sýrtýmdan ben ebedi kiracý kesilmiþ hükmüm
önce sürgü sonra kol sonra anahtar kapanýr kapý
bir ömür boyu diri diri içmek için gövdemi
dolanýr bacaklarýma balçýk gibi aðýr bir karanlýk
çýrpýnsam küçücük pencerede çifte çapraz parmaklýk
üstünde yüzüme örtülür binlerce kare demirörgü
her karesinde oyulmuþ bir göz gibi kanar gökyüzü
batan güneþim kapýnýn önünde kýpkýzýl asýlýrým biran
ranzam tavana ranzam yere ranzam göðsüme çakýlý
kýmýldasam göðsüm boydan boya yýrtýlacak sanki
duvarlarýný üstüme yýkacak hücrem adým atsam
adým atsam apansýz kurþun deðdi kanadýna kuþun
tutun beni önüm berbat uçurum bu kimin sesi
býrak torbaný atlas’a ödüldür gökkubbeyi taþýmak
düþ kýrýklýðýna salan salsýn gözlerini býrak
ranzanda yatak yatakta düþlerin daðýnýk kalsýn
yürü delikanlým beton altýnda toprak uyansýn
duvarý duvara vur ateþ gibi bir ýslýk tuttur
yürü a benim deli gönlüm yürü kesilmiþ hükmün

II

þarkýlar türküler skeçler camdan cama gülücükler
-olur böyle þeyler takma kafaný yatarýz be-
gecede ay mý var alttan alta katýlaþan bir þey
olur böyle þeyler takmýyorum kafamý yatarýz be..
biter havalandýrma eðlentisi de gecenin bir yerinde
son sigaranýn ateþi kararýr dostlar uykuya varýr
gece sefasý bu mevsim açar mý gecede ay mý vardý
idamdan müebbete düþtüm müebbetten hücreme
belki sýcaktý þubat gece karla baþladý fakat
en güzel yüzünü resminin yüreðime ters kapadým
kýrdým belleðimin bütün sýrrý dökük aynalarýný
ranzam soðuk ranzam ayaz ranzam kar
altýmda demir üstümde ýþýk yanýmda duvar
üþür ellerim sensiz ellerim öksüz ellerim
nerde portakal bahçesi kadar sýcak memelerin
dönerim gene duvar gene soðuk gene ayaz
düþlerim seni almaz düþlerime müebbetim sýðmaz
bir dal fesleðen taksan da saçlarýna yorulursun
güneþi yatýrsalar koynuma ýsýnamam
bir yerine vardým ki gecenin sen yoksun

III

bir yerine vardým ki gecenin sen yoksun
sen yüreðimin daðlarýnda sakladýðým kaçak kýz
seni sunuyor kar yüklü dallarýyla çam aðaçlarý
kimliðin bende saklý uzanýp alsam alnýn apak
gece balçýk gibi yapýþýyor ellerime saat kaç
tende yaþanmayacak aþkýmýz anladým tenimde isyan
yorgunum ranzama uzansam gözlerimi kapatsam
bir daha açmasam beni bu kapkara suskunluk
beni öldürecek diyorum avaz avaz düþüyorum
asama dikse anam kapýmýzdan balkona týrmansa
akçamlarýn kokusunu sen saçlarýndan savursan
üç yaný sýrýlsýklam ülkem gibi hep acý dalgalara dirensen
yanaðýndan mutlu bir damlanýn yuvarlandýðýný görsem
kar da eridi çamur sonra yaðmur sokaklar çýplak
asfalt makadam bulvar ayaklarda o bildik býçak acýsý
haki gömleðinden bir düðme aç ellerimden üþüyorum
þafaklarý yunus çýkarsa aðlarýndan balýkçýlar beter aðlar
dudaklarýnda uzayan sigara külü martý kanatlarý ve türkü:
bir dal fesleðen taksan da saçlarýna yorulursun
bulaþýyor dilime beni aðzýnla sustur susturacaksan

IV

sabah oldu beni aðzýnla sustur susturacaksan
gazeteyle uzatýldý mazgaldan dürülmüþ bir yangýn gibi
korkunç acýlarýyla ellerime on üç yýl öncesinin vietnam’ý
pirinç tarlalarý bambu evleri insanlarý yani kavgalarý
1972 trag bang köyü ve temmuz güneþi
ve yankee ve napalm yani ölüm bulutlarý
yapýþýyor sýrtlarýna çocuklarýn çocuklarýn bacaklarý tutuk
çýðlýklarý var fakat aðýzlarýnda boylarýndan büyük
ilkokul çaðýnda saçý kara çýðlýðý yangýn küçücük kýzýn
bant çekmiþler göbeðinin altýna ne ayýp ne yasak
kaçýyor o güzelim çocuk bütün insanlýðýyla çýplak
elinden tutmalý göðsüme basmalý göðsümde soluklandýrmalýyým
benim de gözlerim yanaklarýma doðru çekilmeli acýdan
aðzýmý kulaklarýma dek yýrtarcasýna haykýrmalýyým
payýma düþeni almalýyým yedi milyon ton bombadan
iþte ben her acýda böyle sýrýlsýklam þaþkýným
haykýrýlmýþ her çýðlýk burda benim aðzýmý yakýyor
durma kanýyor acýlarým gövdemin neresine dokunsam
kaldýrmadan demir parmaklýðý insanla insan arasýndan
caným sevgilim ben bu yaralarý kabuk baðlatmam

V

alným parmaklýða gömülü alnýmda tarifsiz hasret
dörtbir yaným idam dörtbir yanýmda türküleþen müebbet
ne bir yýldýz kayar üstünden ne bir çiçek açar
hücreler burada susuz kör kuyulara benzer
her bahar duvara koþar da sarmaþýklar yaz biter
yorulur sonunda salkým saçak dal budak aðaçlar
gözlerimi içime çevirmesem gözlerim duvarda kurur
bir an büyüse suskunluk kulaklarýma kurþun akar
belki bu yüzden yüreðimde tepesi karlý daðlar
boydan boya karadeniz boydan boya toros
akdað karadað altýndað cudi aðrý canik aras
vurulup öldüðüm kalkýp çocuklar gibi güldüðüm daðlar
yakýndýr eteklerinde dudaklarýna özenir kiraz
ellerin tüfeðinden çözülür göðsüne ýlýk ýlýk kan yürür
diþlerinin arasýnda apak ilkbahar kardeleni uyanýrsýn
tenin buðulanýr bilirim dudaklarýn mahmur uykudadýr
kollarýný açýp gerinirsin ormanýn bütün aðaçlarýnca yeþil
dokunabilsem sana çoðalýrdým saçlarýnca tel tel
yüreðimin ýrmaklarýný aykýrý akýtýyorum daðlara doðru
süzülüp gelsen suda bir papatya kadar güzel

VI

saçlarýný yastýk yapýp yatýyorsun öyle düþünüyorum
yorgan diye geceyi dört mevsim üstüne çekiyorsun
yaprak düþer ay düþer yýldýz düþer kar düþer
kurþun düþer üstüne bomba ölüm ayrýlýk düþer
apansýz sena düþer aklýma beni aðzýnla sustur
göðsü isyan göðsü ateþ göðsü tomur tomur
sena onaltý yaþýnýn heyacanýný tarar aynada
çýplacýk boynu.. el-boruk daðlarýnda israil konvoyu
kývrýlýr yýlan gibi.. nazi fýrýnlarýndan sarý yýldýz uyanýr
aynada gözlerini býrakýr gözleri iki yüz kilo bomba
içine 504 peugeot’nun büsbütün bir kinle oturur
kanatlanýr avýna sena mehdillah þii müslüman kýz
sedir aðaçlarý deðil yanan köyleri geçer iki yanýndan
hükmünü okur benim ülkemde filizkýran fýrtýnasý
dallarýn acýsý gelir hücremde beni bulur
konvoy patýr cizze arasýnda durur.. sena atmaca
sena nisan dallarý gibisin sena sena
fünye fitil ateþ.. sena dur ama durma..
gövdesinin dört katý aðýr bombayla patlar güzelim kýz
beni aðzýnla sustur susturacaksan

VII

bu türkü hiç bitmeyecek karanlýk sular akýyor içime
her dizesi bir fýrtýna belki soluðum yetmeyecek
korkarým teninden avuçladýðým buðu uçup gidecek
yastýðým sýmsýký yastýkta aralanmýyor dudaklarýn
kýþ üþümesiyle durma sýrtýný dönüyor yataðým
bir yangýndan çýkmýþým tepeden týrnaða yanýk
çekip almýþým bir çocuðu çýðlýðý bende kalmýþ
yana yana dost kapýlardan yüzgeri olmuþum
su dökenimi aramýþým inatla beni aðzýnla sustur
beni suskunluk kapkara suskunluk öldürecek beni
sesi türkümün sesi saðanak yaðmurlarý isterim
dur altýna sen de saðalýr belki ateþi gövdemin
duvarla baþladý duvarla mý bitecek türküm
þu daðlar eteði kuþatma tepesi karlý daðlar
þu okul þu sokak þu ev þu aðaç þu bulvar
düþünüyorum da sanki bir varmýþ bir yokmuþ
benim türküm yangýn yeri sevgilim sesli konuþ
sesli konuþ dýþarda kalmasýn çiçek yüklü dallarýyla bahar
balçýk gecelerden balçýk gecelere çýkýyorum
ayaydýnlýk sabahlara bir de sana inanýyorum

VIII

benim türküm yangýn yeri sevgilim sesli konuþ
söyle ben türkü söylerken sýký bassýnlar yere
yaðmurlu bulutlarý tepelerinde taþýsýnlar söyle
benim gecelerim tepeleme ýsýrganotu sevgilim
dur durak yok bana bu bahar akþamlarýndan
toprak deniz ve kadýn kokularýyla dövüyor da kapýmý
bir karasý aþýyor duvarý kahrolasý karanlýk
kibriti çakýlmýþ sigarayým nerede dudaklarýn
barut dumanýyla islenmiþ belki kararmýþ saçlarýn
çekincesiz yýkanýrsýn deli çýlgýn akan sularda
sular hýrçýn sular arsýz ben ellerimle yapayalnýz
kovalanmýþým çocukça düþlerimden taþa tutulmuþum
balýklarý oltada bir deniz gibi ayaða kalkmýþým
delikanlýyým yýldýzsýz gecelerde düþlerine kýran girmiþ
sensiz kupkuru bir dalým güneþin gözüne batan
grevsiz iþçiyim de ocaðý tütmeyen evim
öðretmenim diline sözcük sözcük yasak vurulmuþ
çocuðum elinde bir balon bulut bir dolu umut
benekli balonlarým sonra bir varmýþ bir yokmuþ
benim türküm yangýn yeri sevgilim sesli konuþ

IX

türkü söylüyoruz tahliyecinin ardýndan nedense yanýk
yanýk birþeyler kokuyor havada aðlamak istiyorum
ateþ hattýndan çýkmýþým beni aðzýnla sustur
tam bir hafta aralýksýz dövmüþler barikatý
kanlý upuzun býrakmýþým üç arkadaþýmý yorgunum
yürürken þarapnel parçasý düþüyor göðsümden
çekilen ilk diþimmiþ gibi alýp cebime koyuyorum
daha otuzbir diþim var katýla katýla gülüyorum
yaraný avuçlarýma ver ateþ hattýndan çýkmýþým
yitiyor nöbetçi kulesi ellerim kopuyor parmaklýktan
nerede susuzluðun bir yudum su kaldý mataramda
aðzýmda senin dudaklarýn bir varmýþ bir yokmuþ
duvarýn dibinde kurt köpekleri ve bolivyalý çavuþ
guevera’nýn sýrt çantasýnda neruda kahkahasý
ve ezbere okuduðun bizim þairlerimiz geliyor aklýma
salt bizim iþimizmiþ gibi þaþýp kalmýþým
felâket yakýþýrmýþ meðer onlara da ölmek
çýnar dediðin de gün gelir devrilirmiþ usulca
anýmsa ne derdik aramýzda ona hadi anýmsa
a. kadir amca a. kadir amca a. kadir amca

X

benim türküm yangýn yeri sevgilim sesli konuþ
söyle ben türkü söylerken sýký bassýnlar yere
yaðmurlu bulutlarý tepelerinde taþýsýnlar söyle
ben yokum okulda fabrikada sokakta sen yoksun
her adýmda bir pusu her pusuda bir sevinç asýlý
kapýlar kapalý pencerelerin perdeleri aralanmaz
çocuklarýn oyuntaþý parçalanýr camlarda gülmeler açmaz
ardýna kapýnýn süpürgeyle kurum yýðar bir kadýn
öðrenciler baþka iþçiler baþka bir baþka ülkem
sen neredesin insan kardeþim nerede neredeyim ben
hücremin deðil evinin duvarýnda bitiyor voltam
buz gibi titriyor sýrtýyla duvara sýrtýmý dayasam
adýmlarýmý sayýyor bir iki üç... aklý karýþýyor
gün biter mi ay biter mi mevsim yýl biter mi
duvardan duvara ömür biter mi þaþýp kalýyor
kapýsýný açsa kapýma çýkacak ödü kopuyor
iþte bu insan kardeþimin ölümcül korkusu bu iþte
aðýr mahkumum düþüyorum bütün uçurumlarý
yüreðinin kayalýklarýnda yeþertemedi henüz bana bir dal
paramparça parmaklarým korkusunu sýçrýyor uykusunda

XI

insan yaralarým kanadý beni aðzýnla sustur
yaralarým kanamasa gözlerim duvarda kurur
kör saðýr suskunluklarý dipsiz düþüyorum
ayýrdýna varmadan dibini çekiyorlar uçurumun
beni dipsizlik kapkara dipsizlik öldürecek beni
sözüm kurþun hasretim kurþun kurtuluþum
açsana gülün yapraðýný uçsana kanadýný kuþun
sevmesi seviþmek deðil gülmesi gülüþmek
çocuðunun saçlarýný okþuyor elleri dalgýn elleri uzak
yasaklarca çalýþýp konuþup yaþýyor yasaklarca
hah desem unutup büyük ellerini kaçacak
kaçacak ardýnda madeni sesler býrakarak
keþif kollarý çýkar inadýna yasak ateþler yak
kuþatmalar da kuþatýlýr bir yerde haber uçur
alýnýp satýlabilen bir ülkenin müebbetiyim ben
türküm duvarla türküm yangýnla sürüp gidecek
gencim delifiþek gözlerim bir çift kara tüfek
bütün umutlar menzilimde belki kýzýyorlar sözlerime
henüz bir avuç insan kardeþimi gördüm fakat
þaþýrmadan ellerini dimdik bakabilirken gözlerime

XII

benim türküm yangýn yeri sevgilim sesli konuþ
çoðalmasýn yangýn sesli konuþ güzelim insan
adýn bende gizli gölgen takibinde helikopterin
her gece koþar gelirsin düþlerimin çekimine kapýlýp
kent daða kavuþur ellerim ellerini bulunca
ellerimiz buluþunca düþlerim gece baskýnýnda
çam ve ardýç kokularýný göðsüme býrakýp
kopar yürürsün ellerimin þehvetine sarýnýp
yürürsün canýmýn içi kanatlan çarçabuk
serçe tedirgini adýmlarýn ele vermeden seni..
kaç mahpus yýlý düþlerime girip çýktýn
hep bir umudun allýðý düþler ki sýnýrsýz
düþler ki yazdan kýþa uçsuz bucaksýz
düþler ki yaþanan yýllara aykýrý..
kurumasýn istemem rüzgârda salýnmadýk hiçbir dal
minik ellerin yine kabzasýnda büyüsün silahýn
devrederken nöbeti fakat bir el deðmeli eline
acý bir bulut gibi taþýma saçlarýný seni ülkem bildim
yorulursun arama arama ellerimi ellerimi unut
katmer güllerin açtýðý daðlardadýr aþk ve umut

XIII

umudum daðlarca yapraklarca umudum halklarca
fabrikalar gecekondular.. duyuyorum týpýrtýsýný varoþlarýn
daha fazla dayanamaz bu beton bu demir bu plastik
kolumu uzatýnca elini buluyorum yan hücredeki arkadaþýn
eli sýcak elim sýcak sýmsýcak umut yaþamak bu
yaþamak bu diyorum kesip atýyorum karamsar yerlerimi
ve gülüyorum gül sen de yüzünde güller açsýn
güney afrikalý zencilerin kavgalarý erik çiçekleri kadar ak
biliyorum nice kavgalar verilmekte bana yakýn bana uzak
hücre hücre direniyorum kuþatýlsam da sayrýlýklarla
gün gelecek saçlarýmýn güz savrulmasý durmuþ olacak
duvarla boðuþmayacak hiçbir düþ hiçbir adým hiçbir ayrýlýk
ve hiçbir sözcük þiirde bir silah gibi patlamayacak
ne müthiþ bir duygu içerde umudu kýyasýya yaþamak
çürütülmek ve öldürülmek olasýlýðý aðýr basarken
mutlu þarkýlarý ve zafer tarakalarýný beklemek
evet caným gün gelecek nasýl atýlmýþsam içeri
öyle diri ve genç aþacaðým yýkýlan ilk duvarý
oðlu kýzý yitik bütün kadýnlarý anam bileceðim
sen diye öpeceðim aðzýndan karþýma çýkan ilk kýzý

XIV

karþýma ilk çýkan kýzý sen diye öpeceðim aðzýndan
boynuna doladýðým kollarýma ayaz vuracak belki
soracaðým nerde belinin çukuruna dolan saçlarýn
susturacaksa o kýz da aðzýyla sustursun beni..
direnmenin güzelliði yüzümüzde kýþ bahar yaz
çok deðiþmedik fakat ellerimiz büyüdü azbiraz
gökyüzünden çalýp yolla uçurtmalarý salkým saçak
ellerimizde çocuk meraký ellerimiz güzel haberlere aç..
bana ince uçurumlara bakan kar bahar yüklü patikalarý anlat
ki iz sürücüler týkanýp kalsýn sonlarýna bakýnca o saat
köylere iniþlerinizi bir de bir de kentlere kaçamak
yün çoraplarý önemse daðlarda korkarým ayaklarýn donacak..
aðlamaklý oluyorum ne güzel düþlerken kuþanmýþ günleri
kýrýlacakmýþ gibi bütün kapalý kapýlar bugün yarýn
bayramlýk giysilerimle buluyorum kendimi aynada týraþ olurken
ranzamda uyur uyanýk düþ denizi geçiyor üzerimden
alýp getiriyor kovasýný küreðini kumdan kale yapan çocuklarýn
bulutlarý yýkýyorum saçlarýndan gözleri nasýl da umut..
hep umut edeceðiz sevgilim kopacak her yenilgi sonrasý
sustu sanýlan yüreðimizde korkunç bir yaþam fýrtýnasý
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.