Bir Dertli Mecnuna Döndürdün Beni ( Akrostiş ) Gülsen Tunçkal
Bir Dertli Mecnuna Döndürdün Beni ( Akrostiş )
B ir dertli mecnuna döndürdün beni, anla ipe un sermiþliðim var Ý sraf ettiðim yýllar þikayetim, üstüne üstlük destursuz/sun yar R ýzam olmayýnca da; bilinen düz yollar, sarp kaya ataða kal/kar
D iken olur bal dilim, maðma gibi akar; oysa dün/de vazgeç/ilmezimdin E ktiðini biçermiþ kiþi, ahh bir hatýrlasam; hele ki bende ebedi peþin/din R ýhtým boyu sakinliði özlemiþimdir, her daim ama çok konusturdun T arife ne hacet, milimetrik kaybediþlerdesin, bildin de savuþturdun L eylak kokun burnumun ucundan gitti, bende deðil, aným/sanmayan ten Ý rkildiðim bile coktur kendimce, sabýrsýzlýkla telakki ettiðim, sýnandýðým ben
M eðer sabrýn kitabýný yazarmýþým da haberim yokmuþ, sabýr taþý ben E kþi koruk sabýrla pekmez olur ya; olmassa olmazlardanmýþ; öðrendim C azgýrlýkla iþim olmazdý, dipsiz kuyuda, metanetimi de devþirdim N azlý yanýmýn kurbanýmýyým ne; yoksa sözdemi kalýyor ümit/lerim U nutmadan, boþa mecnun eylemiþim kendimi, vuslatýma yarým erdim N az evimde þimdi, hazan mevsimim oturuyor, hemde pesin kiraya verdim A vare yýllarýmýn telakkisi çok derin; duy dertli keman isyanda seni geçdim
D ertli mecnuna döndürdün gerçekten de, yeter; sendeki dýþ kapýdayým Ö mrümden çalýnan maziye, kimin ne çaldýðýna; hadi söyle de yanayým N acizhane dokunulmasýn bile bana; patlayan infilak yangýn/larýndayým D ört baþý mamur kim mi var; býrak ah/kamý iyiliði sen baþ/lataydýn Ü lfetli olmak sadece diþi/ye münhasýr/mý tabiki deðil; kayýptaydýn R ýzan yok saniyelik ayrýlýða da; bunu da bilen sadece paþa gönlüm D ingin koy arýyor rengi soluk yüreðim, pas geçti sana vefasý az ömrüm Ü rktüm; eskisinden de iyi olsan; üzerine bir bardak kahýr dolu suyun içtim N aðmert yaným olma derken, eþref saatim/se hiç olamadýn; seçimden vazgeçtim
B al dillerin hiç mi yoktu; tabi ki vardý, yetersiz/miþsin meðer; bilememiþim demek E sse de kaf daðýndan senli yellerin gelsede haber, istemem olmassa arzulu emek N azýný kimse çekmez demiþtin ya; ben hayrat olsa bile vermem, o yoz nazýmý Ý ki de bir de basma damarýma; beni ömrüne saracak, besmeleyle anmalý adýmý ............................................................. Deðerli Üstadým Sayýn K@LP.SÝZZ Beye Çok Teþekkür Ederim.. Saygýlar Gönderiyorum E rken geçti tebessüm, gencecik çaglarýmdan L ütuf olurdu senle, geçen gece gündüzüm L eyla-lar kýskanýrdý, Mecnun-u aðýdýndan E fkarým darmadaðýn, benimle yoldaþ hüznüm R us ruleti hayatýn, düþtüm dar-aðacýndan Ý simsiz rehinim bak, sustu sana son sözüm N e desem boþ anlamsýz, þaþtý artýk pusulam E skimez yeniydi ya, neden kanýyor yaram
S essizliðin narýnda, yanýyor sensizliðim A aklýmýn zývanasý, birde çaresizliðm G üllerim soldu artýk, sendeki bensizliðim L eyla lar göçmüþ artýk, mecnunlar kayýplarda I raðýna düþmüþüm, yollarým sapalarda K albine yenik düþen, yarýným intiharda... .................K@LP.SiZZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.