Sobe

Yorulduk i mgelerimizde koþmaktan
Onlarca düþe senaryo yazmaktan
Hayallerimiz boþluða açýlýyordu
Bir boþluðun yerini hep diðeri alýyordu

Oysa bir gerçek vardý ki o yalýndý
Oyunlarda hep ayný yere saklanýrdý
Düþlerimizi el ele tutuþturuyordu
Birlikte ve ayný yöne koþturuyordu

Gerçeðin yerini sakladýk hep düþlerimizden
Kimbilir, belki de bir gün gelir
Ebe olma tutkumuz boþluða düþerken
Düþlerimiz gerçeðe “sobe” deyiverir


Sosyal Medyada Paylaşın: