Bilmez Miyim

artýk kendini avutma vaktidir ey þair
küssen kaç yazar günahsýz sevecen aynalara
dünden kalan incebelli kadehleri çarpsan da soðuk duvarlarýna meyhanenin

çaresiz bir teslimiyetin çeyrek kalasýndasýn
sevda türküleri anlamýný yitirmiþ baksana
nakaratlarý bölük pörçük, tatlarý hep geçmiþe dair
gitme vaktidir buralardan
köþene çekilme vaktidir adamým
artýk kalemi kýrma vaktidir küsmeden aynalara



son közler de yavaþ yavaþ külere karýþýp gidiyor
cezvedeki belki de son kahvedir
bir fincan ya çýkar ya çýkmaz
sunsan da dosta kýrkyýlýn mý var
yürek bomboþ yürek al kan yüz düþmüþ dil korkak
sevmek sevilmek aþtýðýn daðlarýn arka yüzünde
bohçanda biraz bahar biraz dikenli gül çokça pýtýrak
nadim bir ruh ve yitik heyecanlar


düþtüðün kaldýrýmlarda elinden tutan olmaz
koynuna yar bekleme þair
artýk kendikendine gelin güvey olma
ve azraille iyi geçinme vaktidir adamým
dudaklarýna çalýnan bir parmak balla yetinme
gaydýrýguppak gülümsemelere bile razýlýk vaktidir
varana dek menzile.


acý çekiyorsun bilmez miyim
isyanýn en kralýný yazýyorsun ruhunun soðuyan mintanýna
günde on gömlek eskitiyorsun, on çarýk
gözlerin süzüldü kaldý yol gözlemekten
diline gam oturdu keyfi dört köþe bilmez miyim
bilirim de bilmesine ben yine bildiðimi derim


agopa hakkýný helal et, sen duymadýn çekip gitmiþ ötelere
meyhanesini satmýþ hýyar satacak zýrtabozun birine
boþ ver üzülme hem sana ne artýk karanfil satsa ne deðiþir
bohçanda biraz bahar biraz dikenli gül çokça pýtýrak
nadim bir ruh ve yitik heyecanlar
var nasýl olsa.


gönül koyma kayan yýldýzýna
baþka semalara ýþýk oluyor diye
çaresiz bir teslimiyetin çeyrek kalasýndasýn
gitme vaktidir buralardan
köþene çekilme vaktidir
artýk kalemi kýrma vaktidir
artýk kendikendine gelin güvey olma
ve azraille iyi geçinme vaktidir adamým
artýk kendini avutma vaktidir ey þair
kendini boþa yorma.


Abdurrahim Kahraman
Sosyal Medyada Paylaşın: