Gelir
Pervane dediðin, ceraða gelir;
Sular, kývrým kývrým, ýrmaða gelir.
Bülbül kovuldu mu dil bahçesinden,
Gak gak, karga; vak vak, kurbaða gelir.
O yön ki, ezelle ebed arasý
Ne sola kývrýlýr, ne saða gelir.
Gam çekme, böyle gitmez bu devran,
Nihayet sonuncu duraða gelir.
Hasretle beklenen gelir mutlaka;
Sultan fikir, þanlý otaða gelir.
Yýrtýlýr güneþin kapkara zarý,
Dünyamýz yepyeni bir çaða gelir.
Füzeler kaðnýya döner ve nöbet,
Iþýktan da hýzlý Buraða gelir.
Gökyüzü, yeryüzü, helalleþirler,
Nur, kaçtýðý yerden topraða gelir.
Birleþir, kupkuru dalla yanýk kök,
Yemyeþil bir ýþýk, yapraða gelir.
Kal’anýn burcunda çakar iþaret;
Millet, dalga dalga bayraða gelir.
1970
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necip Fazıl Kısakürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.