GEL ÖMRÜM OL

Uzaklardan bir ses olmaný isterdim, bir selam, bir nefes...
"Üþüme" diye seslenmeni isterdim...
Bir el olmaný isterdim, bir kol... "Özledim" deyip sarýlmaný...
En karanlýk yerinde düþlerimin çýkýp gelmeni isterdim.

Kýnalý bir bahar gibi, umut ýþýðý olmaný isterdim hayatýma...
Gelseydin ve yaslasaydým baþýmý omuzuna, aðlasaydým doya doya ...
Geçerdi üþümesi yüreðimin, geçerdi üþümesi içimin,
Kirpiklerimde yaðmurlar yaðmazdý biliyorum...

Seninle sularý yeþil bir ýrmaðýn kýyýsýnda buluþmak,
Saçlarýnýn kokusundan içime çekmek…
Ama nafile, aramýzdaki bütün yollar kapalý...
Bütün dallar kesik... Yokluðun buz gibi soðuk... Üþüyorum...

Yüreðim de donmuþ sanki. Gözlerimde...
Ateþler içinde bedenim...
Öyle bir üþüme ki, hiç bir þey ýsýtmýyor artýk.
Bütün uzuvlarým uyuþmuþ. Ezip geçiyor ruhumu acýlar...

Yoksun iþte, kalbimin kuyusu en hazin sesle inliyor þimdi.
Kirpikleri kýrýlan bir zamanýn teninde, aðrýlý þiirler topluyorum gecelere þimdi...
Bilirim, sevmek ve özlemek bir ateþe dokunmaktýr;
Yakmaktýr yüreðini yangýnlarda.

Ama ben üþüyorum. Yokluðun buz gibi soðuk.
Yakacak bir þeyimde yok…Aðlýyorum, buza dönüþüyor gözyaþlarým…
Aðlýyorum, akýp gidiyor gözyaþlarým çaðlayanlara…
Bakakalýyorum ardýndan çaresiz…

Ah! bir el olsan dokunsan alnýma,
Geçerdi aðrýsý baþýmýn, geçerdi biliyorum...
Bir gül olsaydýn bahçemde, koklasaydým nefes nefes, çekseydim içime derin derin...
Bir göz olup baksaydýn gözlerime, çekip alsaydýn içimdeki hüznü...

Ah! bir bilsen nasýl sevinirdi yüreðim,
Nasýl sevinirdi dudaðýmdaki gelincik, kapýmdaki akasya...
Susuyorum artýk derin derin...
Ve sessizce soluyorum bir hazan yapraðý gibi...
Oysa ne kadar çok hasretim konuþmaya, anlatmaya anlaþýlmaya...

Oysa ne çok istiyorum,
Tüm bedenimden söküp almaný yalnýzlýðýmý, hicranýmý bir týlsýmla...
Yüreðim kanrevan, dikenler acýmasýz,
Ayaklarým kýrýk koþamýyorum artýk doruklara, menzil uzak...

Gel. Yüreðim ol seher gülüm,
Her ölümümde bana yeniden hayat ver.
Elim ol, ayaðým ol, caným ol... Gecem - gündüzüm ol...
Aðlayan gözlerim ol her damlada yeniden doðayým seninile,

Yeniden doðusun umudum.
Her öldüðümde yeniden hayat bulayýn yanýnda,
Seni ne kadar özlediðimi anlatayým;
Yeryüzündeki bütün canlý cansýz varlýklara ...

Önce sen gel caným.. daha solmada ben,
Þiirler sislenmeden... gecelerim islenmeden ...
Sonra ölüm gelsin isterse alsýn canýmý....
YETERKÝ SEN OL YANIMDA ÖLÜMÜ YENMEYE HAZIRIM BEN.....


H.....( ? )..D

Sosyal Medyada Paylaşın: