Saat Kulesi

asi düþüncelere giydirip deli gömleðini
her gün dalýyorum saðýrlar denizine
takati bitti sadýk bekçimin de kalmadý
bir damla kaný yazmaya bu riyakarlýðý

biriken siren sesleri gýrtlaðýmda nafile
çýkmýyor tek sýkýmlýk nefes aðzýmdan
her yeni doðan gün de benim gibi
bilmeden çaldýðý kapýnýn ardýndaki belirsizliði
batýyor bir daðýn ardýna

ve dinmiyor sesi dakik aralýklarla kuleden
daraðacýnýn siluetinin

akþam güneþi daha ben varmadan eve
sisli tül perdeyi çekerken bulutlarýn üstüne
gerçeðin kýldan kýyýsýna çadýrýný kurup
kýrdý gerdanýný yalayarak dudaklarýný kýz

cüzzamlý bir iki söz kaçýþan aklýmýn
uyuþmaya yüz tutmuþ çýplaklýðýndan
gecenin kabrinde ellerim çýð gibi
yarýlýp toplanýyor telleri beynimin

döndürerek kömür gözlü bakire eteklerini
serpiyor gözlerime yabani yaðmurlarý
geceye inat ansýzýn doðsa ay delinse þu zar


Blackless


Sosyal Medyada Paylaşın: