- Uyumak þimdi, uyanmak yüz yýl sonra, sevgilim...
- Hayýr, kendi asrým beni korkutmuyor ben kaçak deðilim. Asrým sefil, asrým yüz kýzartýcý, asrým cesur, büyük ve kahraman. Dünyaya erken gelmiþim diye kahretmedim hiçbir zaman. Ben yirminci asýrlýyým ve bununla övünüyorum. Bana yeter yirminci asýrda olduðum safta olmak bizim tarafta olmak ve dövüþmek yeni bir âlem için...
- Yüz yýl sonra, sevgilim...
- Hayýr, her þeye raðmen daha evvel. Ve ölen ve doðan ve son gülenleri güzel gülecek olan yirminci asýr (benim þafak çýðlýklarýyla sabaha eren müthiþ gecem), senin gözlerin gibi, Hatçem, güneþli olacaktýr...
12.11.1941
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazım Hikmet Ran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.