En güzel günlerimin üç mel’un adamý var: Ben sokakta rastlasam bile tanýmayým diye en güzel günlerimin bu üç mel’un adamýný yer yer týrnaklarýmla kazýdým hatýralarýmýn camýný.. En güzel günlerimin üç mel’un adamý var: Biri sensin, biri o, biri ötekisi.. Düþmanýmdýr ikisi.. Sana gelince... Yazýyorsun.. Okuyorum.. Kanlý býçaklý düþmaným bile olsa, insanýn bu rütbe alçalabilmesinden korkuyorum.. Ne yazýk!.. Ne kadar beraber geçmiþ günlerimiz var; senin ve benim en güzel günlerimiz.. Kalbimin kanýyla götüreceðim ebediyete ben o günleri.. Sana gelince, sen o günleri - kendi oðluyla yatan, kýzlarýnýn körpe etini satan bir ana gibi satýyorsun!. Satýyorsun: günde on kaat, bir çift rugan pabuç, sýcak bir döþek ve üç yüz papellik rahat için... En güzel günlerimin üç mel’un adamý var: Biri sensin, Biri o, biri ötekisi... Kanlý býçaklý düþmanýmdýr ikisi... Sana gelince... Ne ben Sezarým, Ne de sen Brütüssün... Ne ben sana kýzarým ne de zatýn zahmet edip bana küssün.. Artýk seninle biz, düþman bile deðiliz..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazım Hikmet Ran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.