1 Ýnsan ya hayrandýr sana, ya düþman. Ya hiç yokmuþsun gibi unutulursun ya bir dakka bile çýkmazsýn akýldan...
2 Çürüksüz ve cam gibi berrak bir kýþ günü sýmsýký etini diþlemek sýhhatli, beyaz bir elmanýn. Ey benim sevgilim, karlý bir çam ormanýnda nefes almanýn bahtiyarlýðýna benzer seni sevmek...
3 Kim bilir belki bu kadar sevmezdik birbirimizi uzaktan seyredemeseydik ruhunu birbirimizin. Kim bilir felek ayýrmasaydý bizi birbirimizden belki bu kadar yakýn olmazdýk birbirimize...
4 Gün iyiden iyiye ýþýdý artýk, tortusu dibe çöken bir su gibi duruldu, berraklaþtý ortalýk. Sevgilim, sanki seninle yüz yüze geldim birdenbire : aydýnlýk, alabildiðine aydýnlýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazım Hikmet Ran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.