Her neden sorusu gibi cevapsýz kaldý bakýþlarým Kabullenmemekti ki ölüm gibi birþey di bu
Baþ ucuna bir ’tama’ koyup gitmek... Susmalar kaynayarak içe akardý
Gölgemi önüme alýp vardým gurura Kendime kýzgýnlýðým kendime yarattýðým yorgunluk Uykular kaçmak için Televizyon uyuþmaya birebir Yoksa susmalar... Dökülür yanaklarýma
Boþ direniþ bunlar Basit affetlerine kýrgýnlýk Tüm bu susmalar Ýçtenlikle dile gelmiþ piþmanlýða kurban olur Olur olur da... Ve bu ’da’ tüketir susmalarý Hoþçakal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Libra 712 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.