Otobiyografi
1902’de doðdum
doðduðum þehre dönmedim bir daha
geriye dönmeyi sevmem
üç yaþýmda Halep’te paþa torunluðu ettim
on dokuzumda Moskova’da komünist Üniversite öðrenciliði
kýrk dokuzumda yine Moskova’da Tseka-Parti konukluðu
ve on dördümden beri þairlik ederim
kimi insan otlarýn kimi insan balýklarýn çeþidini bilir
ben ayrýlýklarýn
kimi insan ezbere sayar yýldýzlarýn adýný
ben hasretlerin
hapislerde de yattým büyük otellerde de
açlýk çektim açlýk grevi de içinde ve tatmadýðým yemek yok gibidir
otuzumda asýlmamý istediler
kýrk sekizimde Barýþ madalyasýnýn bana verilmesini
verdiler de
otuz altýmda yarým yýlda geçtim dört metre kare betonu
elli dokuzumda on sekiz saatta uçtum Pýrað’dan Havana’ya
Lenin’i görmedim nöbet tuttum tabutunun baþýnda 924’de
961’de ziyaret ettiðim anýtkabri kitaplarýdýr
partimden koparmaða yeltendiler beni
sökmedi
yýkýlan putlarýn altýnda da ezilmedim
951’de bir denizde genç bir arkadaþla yürüdüm üstüne ölümün
52’de çatlak bir yürekle dört ay sýrtüstü bekledim ölümü
sevdiðim kadýnlarý deli gibi kýskandým
þu kadarcýk haset etmedim Þarlo’ya bile
aldattým kadýnlarýmý
konuþmadým arkasýndan dostlarýmýn
içtim ama akþamcý olmadým
hep alnýmýn teriyle çýkardým ekmek paramý ne mutlu bana
baþkasýnýn hesabýna utandým yalan söyledim
yalan söyledim baþkasýný üzmemek için
ama durup dururken de yalan söyledim
bindim tirene uçaða otomobile
çoðunluk binemiyor
operaya gittim
çoðunluk gidemiyor adýný bile duymamýþ operanýn
çoðunluðun gittiði kimi yerlere de ben gitmedim 21’den beri
camiye kiliseye tapýnaða havraya büyücüye
ama kahve falýma baktýrdýðým oldu
yazýlarým otuz kýrk dilde basýlýr
Türkiye’mde Türkçemle yasak
kansere yakalanmadým daha
yakalanmam da þart deðil
baþbakan filân olacaðým yok
meraklýsý da deðilim bu iþin
bir de harbe girmedim
sýðýnaklara da inmedim gece yarýlarý
yollara da düþmedim pike yapan uçaklarýn altýnda
ama sevdalandým altmýþýma yakýn
sözün kýsasý yoldaþlar
bugün Berlin’de kederden gebermekte olsam da
insanca yaþadým diyebilirim
ve daha ne kadar yaþarým
baþýmdan neler geçer daha
kim bilir.
Doðu Berlin - 11.09.1961
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazım Hikmet Ran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.