Abe þair, bizim de bir çift sözümüz var «aþka dair.» O meretten biz de çakarýz biraz..
Deli çýðlýklar atýp avaz avaz burnumun dibinden gelip geçti yaz sarý tahta vagonlarý ter, tütün ve ot kokan bir tren gibi. Halbuki ben istiyordum ki gelsin o kýrmýzý bakýr bakracýnda bana sýcak süt getiren gibi... Fakat neylersin, yaz böyle gelmedi, yaz böyle gelmiyor, böyle gelmiyor, hay anasýný... þey!..
EEEEEEEEEY... kýzým, annem, karým, kardeþim sen baþýnda güneþler esen altýn gözlü çocuk, altýn gözlü çocuðum benim; deli çýðlýklar atýp avaz avaz burnumun dibinden gelip geçti de yaz, ben, bir demet mor menekþe olsun getiremedim sana! Ne haltedek, dostlarýn karný açtý kýydýk menekþe parasýna!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazım Hikmet Ran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.