MEKTUPLAR- 09

Hapisten çýktýðým günleri hatýrlýyorum,
hapisten çýkarýldýðým günleri deðil, çýktýðým,
içerde kendimin dýþarda dostlarýn ve zamanlarýn zorlamasýyla çýktýðým günleri hapisten.,
Sevinç.
Düðün, bayram.
Sevinç,
kibirli biraz,
biraz þaþkýn.
Sevinç.
dallarýnda hayallerin ve umutlarýn parýltýsý,
yemiþleri deðil, parýltýsý.
Ve yüksek sesle anlatmak hapisaneyi herkese ve kendine.
Hapisane hala düþlerine girer,
uyanýrsýn sýçrayarak.
Yakaný býrakmaz alýþkanlýklarýyla yasaklarý hapisane yýllarýnýn.
Kapatamazsýn mektuplarýnýn zarflarýný,
karavana vakitlerini, beklersin,
ve akþamlar kararýnca kapýnýn dýþardan kilitlenmesini,
yanmasýný ampullerin kendiliðinden.
Sevinç.
Düðün, bayram.
Ama bayram günlerinin de sonu var bütün günler gibi.
Bakarsýn, evinin damý akýyor,
pencereler, kapýlar onarýlmak ister,
su getirtmek, açtýrmak gazý, elektriði,
yatak çarþafý almak, tabak, çanak, kitap.
Kollarýn hazýr çalýþmaða,
onlar içerde de çalýþtýrýldýlar,
ama bilgi’n uyutuldu.
Paran da yok.
Borca batmak da tehlikeli.
Nerden, neresinden, nasýl kurmaða baþlamalý evini hürriyetinin?
hapisten çýkanýn haline benziyor hali Tanganika’nýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: