İnci

Yüzlerce senen evvel çok güzel bir kýz varmýþ.
Ayaðýna kapanýp bütün gençler yalvarmýþ
Bu eþi bulunmayan güzeli almak için.
Erimiþler aþk denen alevden için için,
Güneþin sýzaðýyla eriyen karlar gibi;
Hepsinin bu sevdadan hicran olmuþ nasibi...
Böyle yaþýyorlarken dünyalarýna küskün,
Güzel kýz davet etmiþ aþýklarýný bir gün.
Demiþ:"Elbet veremem gönlümü hepinize,
Fakat bir müsabaka açýyorum ben size:
En güzel en kýymetli inciyi bana her kim
Getirirse onunla artýk evleneceðim..."
Aþýklar mallarýný feda edip satmýþlar,
Dört taraftan en büyük inciyi aratmýþlar.
Yüzlerce sene evvel bir saz þairi varmýþ;
Bu gencin de gönlünü o kýzýn aþký sarmýþ.
Aklýný alývermiþ gök ela renkli gözler;
Her dakika biricik sevgilisini özler,
Her dakika aðlarmýþ, sýzlarmýþ, ah edermiþ;
periþanmýþ, mahzunmuþ, derbedermiþ..
Duymuþ müsabakayý bu aþýk da nihayet,
"Ýnci nedir" diyerek o anda etmiþ hayret.
Çünkü o ana kadar inciyi bilmiyormuþ.
"Ýnci nasýl þey?" diye bir ihtiyara sormuþ:
"Ben onu hiç görmedim gezdim de diyar diyar."
Demiþ ki zavallýya gülümseyip ihtiyar:
"Güzel bir taþtýr inci, kadýnlarýn süsüdür;
Durduðu yer onlarýn açýk, beyaz göðsüdür.
Denizden çýktýðýndan pahalýdýr gayetle..
Bu sözleri duyunca aþýk bakar hayretle,
Der ki:"Ben deniz nedir, onu da bilmiyorum."
Ýhtiyar denizi de anlatýr: "Dinle yavrum,
Bu öyle bir susur ki ufuða kadar açýk,
Bazen dalgalar kýyýsýnda ufacýk;
Bazen fýrtýna çýkar, hava olunca lodos,
Deniz birden kudurup kayalara vurur tos.
Sen karada gezmiþsin belli bu yaþa kadar.
Bu daðlarýn ardýnda çok uzak bir deniz var.
Pek merak ediyorsan yürü, memleketler aþ."
Saz þairi, bu sözler bitince, yavaþ yavaþ
Denizi bulmak için seyahate koyulur;
Uzun yollar üstünde harap olur, yorulur.
Nihayet gök topraða ýþýðýný dökerken
Bir sahile yaklaþýr, henüz þafak sökerken....

Aradan bir yýl geçip nihayet mühlet bitmiþ,
Aþýklar akýn akýn kýzýn yanýna gitmiþ.
Hepsi de dizilmiþler önüne birer birer;
Ellerinin üstünde donuk, beyaz inciler.
Güzel kýz seyre dalmýþ,oturarak yerine;
Ýpek elbisesinin uzun eteklerine
Bütün delikanlýlar koymuþ hediyesini!
Gözlerini açarak herkes kesmiþ sesini:
"Acaba hangisini kabul edecek ?"diye.
Dýþardan bir gürültü duyulmuþ o saniye:
"Býrakýn muradýma ben bugün ereceðim,
Býrakýn sevgilime inciler vereceðim..."
"O da getirsin" diye güzel kýz vermiþ izin,
Þair içeri girmiþ tereddüt etmeksizin.
Anlatmýþ kalbindeki sýzlayan bir yarayý,
Anlatmýþ uzun uzun bütün bu mecarayý.
"Ben bir þair aþýkým, elimde bir kýrýk saz,
Yapyalnýz yaþýyorum, derdim çok, sevincim az.
O güzel gözlerine bir pýnar gibi gönlüm
Yýllarca aka aka tükendi tahammülüm.
Fakat seni unutmak gelmiyordu elimden.
Ve bir gün iþittim ki inci istemiþsin sen.
Ama bu ana kadar görmemiþtim ben onu,
Öðrendim bu incinin denizde olduðunu.
Deniz nerde diyerek arýyordum bu sefer;
Aþkýnýn kuvvetiyle aþtým daðlar tepeler.
Nice ülkeler gezdim nice daðlar dolaþtým,
Bir sabah sonu gelmez bir denize ulaþtým:
Güneþ içinden doðup içinden batýyordu;
Sular arzýn üstüne yaslanmýþ yatýyordu.
Rüzgar yavaþ esiyor,engin sessiz, durgundu;
Vücudum aylar süren yolculuktan yorgundu.
Ýndim büyük denizin o büyük sahiline
Ýncileri topladým ,uðraþýp didinerek."
Aþýkýn sözlerini dinlerken kadýn erkek;
Þair omuzundaki bir torbayý uzatmýþ,
Yere baðýný çözüp, incileri boþaltmýþ.
Fakat o anda herkes kahkahalarla gülmüþ:
Çünkü inci yerine çakýl taþý dökülmüþ.
Güzel kýz genç aþýka demiþ: "Bunu iyi bil:
Bu, parayla alýnan incilere mukabil,
Senin çakýl taþlarýn pek deðerlidir elbet;
Þair! Yaþayacaðým seninle ilelebet.."
Sosyal Medyada Paylaşın: