NEYLEYİM
Dünyanýn bin türlü hali var imiþ
Anlamadan ömür geçti neyleyim.
Sevda dedikleri ahu zar imiþ,
Bilmediðim yolu seçtim neyleyim.
Bir zamanlar zülfü yare takýldým,
Mücrim diye berduþ diye bakýldým,
Mansur gibi dara düþtüm, yakýldým.
Tarihe avare geçtim neyleyim.
Doðru söze nasihate bakmazdým,
Kim ne dese hiç kafaya takmazdým,
Burnum yere düþse boyun bükmezdim,
Rüzgar ektim yaðmur biçtim neyleyim.
Hep ben ezilendim baþkasý ezen,
Hakký ölçü tanýmadý bu düzen,
Vacip oldu kaçýnýlmaz bir hazan,
Dost elinden zehir içtim neyleyim.
Adalet diyene deli dediler,
Ahlaký namusu garipsediler,
Sermayeyi kediye yüklediler,
Diyardan diyara göçtüm neyleyim.
Fikrin ezildiði yeri de gördüm,
Aklýn bozulduðu seri de gördüm,
Kalpleri kaplayan kiri de gördüm.
Namertliðe savaþ açtým neyleyim.
Turan Al
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.