S a k ý n !
Sakýn, bir adým daha atma!
Yayý gerilmiþ ok gibi kalbim!
Fýrlarsa bir kez, mesulü olmam!
K a ç !
Gidebildiðin en ücra yere…
Öfkemin gölgesi dahi düþmesin üzerine,
Yanarsýn!
A n l a !
Taný, kýrýlan kalbi!
Un ufak eder, daðýtýr da seni,
Takatin kalmaz
Yüzüstü kapaklanýrsýn yere
Es kaza, geçmesin önümden gölgen
Y a n a r s ý n !
U z a k d u r !
Kýrgýnlýðým geçmeden, soðumadan kalbim
G e l m e !
Y a n a r s ý n !
Akýtmadan damarlarýmdan öfkemi,
G e l m e…
Y a n a r ý m…
Bazý þeyler vardýr ya hani!
Susarsýn, yutarsýn belki!
Öyle þeyler vardýr ki!
Y u t k u n u r s u n !
Bir yumru týkanýr boðazýna boðulursun…
Susmak istersin!
Fakat dirhem dirhem iþler de kemiklerine felç olursun ya…
Ýþte o yüzden git…
G i t !
Allah aþkýna öldürme beni…
............!
H a n i !
Hazreti Hamza’yý þehit eden Vahþi
Huzuruna çýktýðýnda Resulallah’ýn,
Ýman ile þereflenmiþ, “Hazreti Vahþi” olmuþtu ya…
Lakin!
Lakin, Onu görmeye dayanmayacaktý Resulallah’ýn nazenin kalbi
Her görüþünde, amcasý Hazreti Hamza’yý hatýrlayacaktý...
“Ey Vahþî! Sen benim gözüme görünme!” dedi ya…
Ýþte, O misal!
(Yaratýlmýþlar adetince, salat ve selam ya Resulallah...)
28 mayýs 2012