Birinci sayfada yatýyor iki sütun üstüne iki çýplak yavrucuk, birinci sayfada iki sütun üstüne bir avuç kemik deri. Delinmiþ patlamýþ etleri. Biri Diyarbakýrlý, Erganili biri. Kollarý bacaklarý kargacýk burgacýk, kafalarý kocaman, aðýzlarý korkunç bir haykýrýþla açýk, birinci sayfada taþla ezilmiþ iki kurbaðacýk. Ýki kurbaðacýk kara yaralý iki yavrum benim. Yýlda kim bilir kaç bininiz acý suya bile doymadan gelip gidiyor... Ve müsteþar bey : (Kara Yaraya tutulasý) "Endiþeye mahal yok," diyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazım Hikmet Ran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.