Bugün pazar. Bugün beni ilk defa güneþe çýkardýlar. Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün bu kadar benden uzak bu kadar mavi bu kadar geniþ olduðuna þaþarak kýmýldamadan durdum. Sonra saygýyla topraða oturdum, dayadým sýrtýmý duvara. Bu anda ne düþmek dalgalara, bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karým. Toprak, güneþ ve ben... Bahtiyarým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazım Hikmet Ran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.