HIRRENÂME

(1872’de mizah dergisi Diyojen’de yayýnlanan ve Sadrazam Mahmud Nedim Paþa’yý yeren hicviye)

Kedimin her gece böbrekle dolardý sepeti
Yok idi Ni’metinin râhatýnýn hiç adedi
Çeþmi þehlâ nigehi fârik iken nik ü bedi
Sardý etrafýný bin dürlü adular
Kedimi gaflet ile fare-i idbâr yedi
Buna yandý yüreðim âh kedi vâh kedi

Keyfi gelse býyýðýn oynatarak mýrlar iken
Kýzdýrýrsan yüzüne atlayarak hýrlar iken
Kuyruðu geçse ele dýrlanarak hýrlar iken
Sofrada her kedinin def’ini hazýrlar iken
Kedimi gaflet ile fare-i idbâr yedi
Buna yandý yüreðim âh kedi vâh kedi

Keseyi kapsa dökerdi yere hep pâreleri
Ciðere iþler idi týrnaðýnýn yâreleri
Koþturur oynar idi kukla gibi fareleri
Deliðe sokmaz idi bir gün o âvâreleri
Kedimi gaflet ile fare-i idbâr yedi
Buna yandý yüreðim âh kedi vâh kedi

Ürperir tüyleri bir kerre deyince mýrnav
Korkudan baþlar idi lerziþe bakkal ile manav
Saldýrýrdý âdeme bulmaz ise baþka bir av
Yüzünü görse köpekler diyemezken hav hav
Kedimi gaflet ile fare-i idbâr yedi
Buna yandý yüreðim âh kedi vâh kedi

Sokulunca yataða kovmak ile gitmez idi
Okþamakla tokadý tekmeyi farketmez idi
Yiyecek görse gözü mýrlamasý bitmez idi
Kedimi gaflet ile fare-i idbâr yedi
Buna yandý yüreðim âh kedi vâh kedi
Sosyal Medyada Paylaşın: