Vurulmuşum Ölümsüz Sevdana

Giderken bir sen kaldý bende
Acýya sarýlmýþ gözyaþlarýnýn topraða düþüp
Üzerinde teninin renginde açan çiçeklere gülümseyip
Aðýtlar yaktým yokluðuna
Ölüm de yetmedi yüreðini yüreðimden koparmaya


Sen ölmedin yiðidim, daða taþa yazdým adýný
Duasý okunup, isimler yazan
Sayýsýz mezarlarýn içinde bir sen parlýyorsun gözüme


Giderken beni almadýn ya yanýna
Sen kalbine yenik düþerken
Ben sensizliðin, kansýzlýðýna düþtüm
Senin yüreðin sýzlarken
Þimdi benim kaným çekilir
Düþer ömrüme özlemin


Sevdamý alamadý seni alan kara toprak
Günümde sen, gecem de sen
Her yaným yoksun, sen yok iken
Kara bir yazýnýn resmiyiz
Ellerim koynumda, vurulmuþum sevdana
Ne Ýstanbul’un denizi
Ne Ankara’nýn kalesi
Hiçbir kent dolduramaz sensizliði
Ecel ayýrsa da
Sýzýmsýn hala..

Tutuþturun geceleri
Bir gün bitecek bu karanlýklar
Topraðýnda bana da yer açýp
Nice düþen güze beraber selam durup
Sarýlacak ruhumuz özlemin ýstýrabýna inat

Ölmeyen sevdalara selam olsun…

s.c
Sosyal Medyada Paylaşın: