Ýsterdim diyebilmeyi... görmedim
Geçerken iþte öylesine bir yolum düþ/tü.
Ayaðým takýldý
Tam da önünde düþtüm.
...ben bu þarkýlarda bir kere daha düþmüþtüm...
Gönül hep hüzzam çalar
En güzel þarkýlarýn bile sonu yoktur
Ya kemancý mýy mýylar ya da þarkýcý mýþ mýþlar
Notalarýn aslý mý
Az ileride
Þöyle sola doðru hafif dönünce tam köþede
Balat ’ ta
Daracýk sokakta
Bir bakkal dükkanýnda
Kimisi kaðýt külâh yapýlmýþ
Ýçine yüz elliþer gram siyah zeytin konup tartýlýyor
Kimisine de beyaz peynir
Zeytinler yenilince hüzzam da yok olup gidiyor
Tersi bazen bakkal sahibinin oðluna karalama kaðýdý
Nereden geçmiþse geçmiþ eline
Sana ne...
..
Ayaðým tökezlenip tam da önünde düþmesem
O da koþup yetiþmese
Baþýmý kaldýrýp çapaklý yeþil gözlerini görmesem
Tütün sarýsý uzun týrnaklý elleriyle düþtüðüm yerden kaldýrmaya çalýþmasa
Telaþla öne doðru eðilmese...
Hüzzamlarýn eksik notalarýný tam da önümde düþürmese
Beni yattýðým yerde unutmasa
Ahh o hüzzamlarý buruþturmadan göðsüne sokuþturmasa
Kime bu öfke, bu hýrs diye düþündürmese
Keþke þarkýlarýn sonu, eninde sonunda zeytin küllâhý olmasa
Keþke dizimin acýsýndan çok tütün sarýsý týrnaklarý canýmý acýtmasa
Dedim ya gönül hep hüzzam çalar
Sazlar çalar eksik þarkýlar aðlar
Hem öyle bir kahpe ölüm var
Döner dolaþýr hüzzamlý zilleri çalar
Bilsinler istedim
Balat’ ta da bir hüzzamlý gönül var
Göðsünde þarkýlarýn sonlarýný saklar.
öyküsatýcýsý2012Davidoff