Bugün seninle uyudum Düþlerimde hep sen vardýn Ne güzel ýslanmýþtýk Nisan yaðmurlarýnda Gözlerimiz birbirine ne güzel deðmiþti sevdayla Buram buram aþk kokuyorduk Öfke hiç yaklaþmadý yanýmýza Kirli ruhlarý sokmamýþtýk aramýza
Hani seni uðurlarken o garda Ruhuma siyah elbisemi giyip Boynumu büktüm ya Sen hiç bilmedin ama canýmý da alýp gittin yanýnda Þimdi iki kiþilik al nefesini sevgili Sen nefes almazsan ben yaþayamam ki
Söz verdiðim gibi adýn yüreðimde saklý Bilirim ki benim yüreðimde sende korunaklý Öyle gördük atamýzdan aþkta edep olmalý
Þiirlerim çok hüzünlüymüþ öyle diyorlar Veda ediyorum diye sevinenler de var Bilmiyorlar ki Yakamozlar seven yürekte her daim parlar Bu deniz sevdiðini derininde saklar
Can çekiþirken kýskançlýkla kirli ruhlar Ben sevdamý yaþýyorum sonuna kadar Can dediðimi atýp tutmam vermem dillere Þaþýyorum hüzünlü kalemime sevinen arsýz yüzlere
-Kurguyla gerçeði karýþtýrana da gülüyorum sadece-
Ey sevgili
Sen zaten biliyorsun yüreðimdeki yerini Cümle alem de duysun seni çok sevdiðimi Yüreðim yüreðine emanet bu böyle biline Küseriz barýþýrýz bundan kime ne
Yakamoz_Deniz (Serpil TÜGEN) Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamoz deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.