Þubat soðuðu kadar üþüdü yüreðim, Gecelerim ateþler içinde geçti, Sessizlik yüreðimde yankýlandý, özlemlerim bitmek bilmedi, Hayatta hiç istemediðim kadar istedim bu sefer gitmeyi, Vazgeçtim vazgeçmekten, gözlerim daldý geleceðe... Ýþte böyle geçti þubat soðuðunda bir günüm sensiz, Sen diye baþlayan cümleler hep yarým, Bitmek bilmeyen özlemlerimse kýrýklar içinde kaldý, Yüreðimin en kuytu köþesine sýðýndým, S/en büyük sevgimi de alýp kapandým yine kozama kapadým kendimi... /6 þubat 2012/
Þubat Soðuðu (2)
Ve Biliyorum ki sende ayný duygular içindesin...
Belki de Yüreðimin En Kuytu Köþesini okuyan tek kiþisin...
Hayatýmda tanýdýðým ve güvenebileceðim nadir insanlardan birisin...
Baþka hayatlara girmeye çalýþsak bile biz, ayný kalplerde yaþýyoruz seninle...
Söylemek istediðimiz o kadar çok söz varken, bu susmak niye?
Sýðýnýlacak limaným olsun diyorsun ama kaptaný olduðun bir gemin bile yok!
Her yolu denesek de biz kendimizi kandýramýyoruz bir türlü, Ýnatçý yüreðimizin, inat ederek hayatý boþa harcamasýna izin veriyoruz sadece...
/12 þubat 2012/
Þubat soðuðu (3)
Hani diyorsun ya;
"Bazen çok duygusalsýn, Çok uysalsýn Bazen çok hýrslý Bazen deliler gibi esiyorsun Neler oluyor sana diye"
Dört mevsim gibi deðil mi?
Ýçimdeki sessizliðin fýrtýnasý o Artýk dýþarý çýkmaya karar verdi, zaptedemiyorum Durmuyor içimdeki o koca hayat, sýðmýyor artýk yüreðime Ya avýný parçalamaya hazýrlanan bir aslan oluyorum Ya da uslu bir kedi...
Yapamýyorum, yapamýyorum...
/17 þubat 2012/
Þubat Soðuðu (4)
Ah gelincik Neden erken açmadýn kapýný bana Açtýn diyelim, neden izin vermedin girmeme Yeni bir hayata yol almýþken ben Þimdi bana yakýnsýn, bir nefes kadar hem de Beni iyi tanýrsýn sen Girdiðim yoldan dönmem Sonuna kadar gitmek isterim Verdiðim bir sözüm var koca bebek Onu tutmam gerek Ama hayat bu yarýn ne olacaðý belli olmaz Belki bir gün kim bilir...(?) 20 Þubat 2012 21:21
Þubat soðuðu/Son (5)
27. Güne ait ...
Bu karlý havada dýþarýda seni düþünüyorken üþüdüðümü hissetmiyordum...
Hayatýma girenlerdi 27’li tesadüfler, Hep 27. güne denk gelen þeyler...
Bu þubat soðuðunda böyle üþüyorken yüreðim, Aklýmda sen vardýn yine
Ocaktan kalan o kýrýntýlar(ýn)da Karla birlikte eridi gitti bu ayaz gecede
Ve sen kendinden habersiz Hala yalancý baharlar yaþamaya devam ediyorsun.
Nerede bitecek biliyor musun?
Bu karla sende kendi içini dondurduðun zaman.
Þubat soðuðuna el/veda...
Hoþça/kal...
//STNBLHZN//
Sosyal Medyada Paylaşın:
STNBLHZN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.