Annemin sancýsý var içimde,
Gözleri dolarak anlattý ilk kýpýrdayýþýmý,
Adýmý ilk koymaya karar verdiði günü aný..
Ben dünya ya, onlarca sene uzak iken..
Aðlayan gözlerimle dinledim onu,
Onun gözleri dolsa ben hep aðlardým çocukluðumdan beri..
Aþk! dedi.. Ýnsaným hiç beklemediði bir kaderdi..
Aþk olmaysadý insan, belki telafi olmayan hatalara da, girmezdi..
Yorgundu düþüncelerim, hala hayatý çözmek için annemeydi medetim..
O daha yorgundu, anlatýnca, aðlayýnca öðrendim..
Sakýn dedi bana, sende benim yaptýðým hatalarý yapma!
Elindekilerle yetinmeyi bil! Sabret, sabredi mevla bilir..
Düþmemiþken nefsin tuzaðýna, sýrf bir aþk gözünü kör etti diye,
Hata yapma!
Ya aþýk olursam dedim..
Korkuyorum aþýk olursam, güçsüzüm, kuvvetsizim..
Beni koru, beni kolla, sakýn göz yumma heveslerime..
Sen akýllýsýn dedi annem, mantýðýnla düþünmeye devam et!
Aþka düþürürsen gönlünü, gözünde kör olur, mantýðýnda saðýr..
Aðladým, aðladým o anlattýkca,
Neden aðlýyorsun deli kýz? dedi,
"Anne ben zaten aþýk oldum, ne yapacam?" diyemedim...
..eser..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.