Sussak saklanacak Konuþsak aðlayacak hüzün Bundan mýdýr sözcüklerin aðzýný mühürleyiþimiz? Kumaþ mendilleri unutalý beri Hiç kýymeti kalmadý gözyaþlarýmýzýn.
Anýmsýyorum Çocuktuk Her sabah týrnak ve mendil kontrolü yapýlýrdý Hatta bazen ben yapardým öðretmenimizin isteðiyle Derin bir ohh çekerdim böyle zamanlarda Mendilimi evde unuttuðum için Zaten hep burnu akan ya da aðlayan çocuklardan deðildim Sýk sýk hastalanmak dýþýnda Kötü bir alýþkanlýðým da yoktu hani Týrsaktým yalnýz biraz Bizden yaþça büyük fedai tipli çocuðun yaramazlýklarýný görmezden gelirdim ‘’Konuþanlar’’ kaðýdýna adýný yazamazdým hiç Beni her tehdit ettiðinde baþkan seçildiðim için kendime lanet eder Çocuða gülümserdim. Þimdi düþününce Politikmiþim aslýnda Erkin ayaðýna dolaþmama akýllýlýðýný ya da aciziyetini o yaþta benimsemiþim.
..............
Þiir denen bu illet Kendi kendimin psikoloðu yaptý beni Beynimdeki ses habire diyor ki: Çocukluðuna in! Ýndim iþte Yine travmalarýmla yüzleþtim.
Sonuç? ‘’Ýlaç yazma yetkimiz yok Bununla psikiyatri ilgileniyor.’’
Hadi ordan!
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.