Bir okyanustu sanki Gözlerinin derinliði
Ne ucu vardý ne bucaðý
Bakmaya doyamadým hiç bir zaman
Ölümün mavisi vardý gözlerinde
Sanki konuþuyordu benimle Feryad edercesine
Çýrpýnýyordu sanki
Derin dalgalardan dahada yüksekti gözlerinden akan yaþlar
Dinmek bilmiyor Durulmuyordu
Hiç görmemiþtim böylesine derin bakýþlarý Ýçine hapsoldum adeta
Çýkamýyorum Boðulacaðýmý bile bile
Alamýyorum kendimi okyanus gözlerinde
Küçük bir gölet deðildi artýk Ulaþmak istediði
Hiç bir nehirde yoktu bu heyacan
Ýlk defa bir okyanusum olacaktý
Ucu bucaðý olmayan
Derinlere dalacaktý
Dalgalarýnla Yorulacaktým
Gözünden akan her damla yaþý
Yüreðimde okyanus yapacaktým
Gözlerinin rengi
Senin güzelliðin
Ve öylesineeee derinkii O bakýþýn
Okyanusum olacaksýn
Çünkü sen benim sürekli damarýmda dolaþacaksýn..!
( Osman AKTAÞ )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.