ALEVLERDEKİ DENİZ

Titrek damlalar birbirine sarýlýr,
Ölüm toprak kokusuna karýþýr,
Sevgilinin mendili gözyaþý siler,
Deniz yanarsa nehirler isyancýdýr.


Kaçak sevdalý bir gelin daðlara gelir,
Yangýnlarda yol kaybolur,
Dilinden acýklý bir türkü düþer,
Tutuþan yuvada üç kiþi.


Kara duman sevdiðini saklar,
Önce bedeni sonra düþünceleri,
Ve sevdasý yere düþer,
Taþlý toprak toza karýþýr.


Düþünce suçlularý yargýlanýr,
Haklýsý haksýzý karýþýr,
Kiminde ise kan akar,
Düþünebilmek özgürlüktür.

YUNUS YOLOÐLU









Sosyal Medyada Paylaşın: