Yalnýzlýk kývamýnda þiirlere bezendim; Soluklandým hazýyla allýðýnda seherin. Güzellik âleminde bir yorgan gibi çektim, Sabah sessizliðini üstüne gecelerin!
Nabýz tuttu gönlüme sularýn berraklýðý; Dalgasýz sâhillerde sonsuzluða soyundum. Býrakýp uzaklarda onca kalabalýðý, Cemre düþüþlerinde bütün gönlümce yundum!
Kayboldum ortasýnda rengârenk ufuklarýn; Þafaðýnda bir nûrun ýþýðýna kavuþtum. Aldý götürdü beni yanýna yýldýzlarýn; Öyle hafiflemiþtim, sanki mes’ut bir kuþtum!
Kanat takýp gezdirdi gül kokan kýlavuzlar; Aktý billûrî sular çevremde oluk oluk. Bütün ihtiþâmiyle dolu dolu havuzlar... Tükenmez hazineler...Sonu gelmez yolculuk!
Sýcacýk hayâliyle ümitli yarýnlarda, Bir aþk donattý beni pýrýl pýrýl yepyeni. Ne güzellikler vardý eski hâtýralarda; Aðlatýrdý âdeta hakikaten seveni!
Yokuþlarý týrmandým hep kademe kademe; Ýnandým ki, ben, ancak tek nefese bedeldim. Günün ilk ýþýklarý vurunca seccâdeme, Mâsûm bir uyanýþla birden kendime geldim!
M. Halistin KUKUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halistin Kukul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.