Gönlüm dilsizdir benim; kökten kopartýp attým, Kuþlar þarký söylerken. Sen bunu bilmesen de! Bana meyledenlere; hilal kaþýmý çattým, Gençlik elden uçarken. Sen bunu bilmesen de!
Adýma ister deli istersen biçare de, Hiç bir ümit yok bana gösterdiðin çarede, Gülen gözlerin kalsýn aklýmdaki karede, Mezem olur içerken, sen bunu bilmesen de!
Zehirli sarmaþýklar gönlümü mesken tuttu. Aþka dair ne varsa birer birer kuruttu. Sessiz sessiz aðladým; mazi burnumda tüttü, Sen karþýdan geçerken. Sen bunu bilmesen de!
Seni görmemek için gözlerim olsa ama, Bana uðramasa da sonsuza kadar hüma. Sensiz nefes aldýðým yalan deðildir amma; Ýçim yandý gülerken, sen bunu bilmesen de!
Efkar sarýyor beni aklýma sen gelince, Þikayet etmiyorum boynum kýldan da ince. Hüzün çöker içime; bütün aðýrlýðýnca, ’Mutlu olasýn’ derken. Sen bunu bilmesen de!
Ýþte! Ölüyorum yar, gözlerin aydýn olsun. Kimsenin bilmediði sevdam benimle ölsün. Doyamadým ben sana; gözlerim açýk kalsýn, Sonsuzluða göçerken. Sen bunu bilmesen de!
Þiir ve yorum: Sessiz Peri
25.05.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sessiz Peri (S.Yılmaz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.