Ýçimin en iç yaný, hasretindeyim yine! Gün gün tükeniyorum; sensiz yerle yeksaným. Böyle miydi kavlimiz? Ateþ düþürdün tene. Delik deþik uykular; sen yoksun, ben yoksunum!
Duyduðum þarkýlarda; aklýma düþüyorsun. Seninle uyuyup da sensiz uyanýyorum . Sana yanan gönlümde sen niye üþüyorsun ? Ben de þaþýrýyorum, nasýl dayanýyorum?
Derdime çare gelmez Lokman Hekimden bile, Kime sitem edeyim; Mecnun’a mý, aþk’a mý? Çok daha gaddarmýþsýn, en sert hakimden bile. Ben sana pervaneydim, yansýttýðým baþka mý?
Ciðerim dökülüyor ak mendilin üstüne, Dertli bir türkü çalar gönül telimde þimdi. Çok yakýnda binerim ben de salýn üstüne, Tarak kýran saçlarým tel tel elimde þimdi!
Tutunduðum dallarý kýrdýysan birer birer, Derdimi diyemeden toprak olmaksa kader; Neyleyim yaþamayý, sensiz aðrýma gider! Tabutum sana kalsýn; sakla ölene kadar!
Þiir ve yorum: Sessiz Peri
30.05.2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
Sessiz Peri (S.Yılmaz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.