Öyle üþümeli sevmelerden ki seni sevmek hiçliðin ortasýnda sana ulaþmak gibiydi sözlerinden akan bal damlalarýný tadamamak. gün ýþýmasý gibi açarken gözlerimi her gün yeni bir deryaya solup giden aynalar uðursuzluðunu taþýyordu kýrgýnlýðýnda ben yine deyip her defasýnda sayfalara boðup kendimi senin suyuna bulanýyorum, akýp yolunu bulamayan ben yine sen deyip ýsý alýyorum kendimden sen yine uykusuz gecelerinin sebebindesin Hýzla örtüyor adýmlarý kaldýrýmlar sen bile aldýrmazken gidiþlerine ben uðurluyorum seni engebeli yollarýn direniþlerine. Sosyal Medyada Paylaşın:
numanerk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.