erguan ve kaybolan kelebek
Elele iklimler boyu yürüdüðümüz bu yollarda
Gölgelerimizi taþýyan kaldýrýmlar
Her bahar doðan çiçeðe duran aðaçlar etrafýmýzda...
Gönlümüzde ise açmýþ erguanlar ve içinde kaybolan kelebekler vardý....
Sen hep beni "erguaným" diye sever,
"Elbet bir gün kaybolacaðým senin üzerinde" derdin...
Bunu her söylemeye baþladýðýnda hayaller tamamlardý sözlerini.
Hani derler ya "pembe panjurlu içten merdivenli bir ev,
Bahçesinde kocaman bir söðüt aðacý bir dalýnda salýncak.."derdin.
Sende ...
Sende ister misin?..
"Yok" derdim hep
"Sen benim hep yanýmda ol ben tek odaya dahi razýyým"...
Sen sýkýca elimden tutup "bende öyle" derdin gözlerime bakarak...
Bu kez iklimler boyu yürüdüðümüz þu yollarda
Elimde senin o sýcacýk ellerin yerine bir bavul vardý sadece.
Gece yarýsý kulaðý ýsýrarak üþüten bir rüzgar
Umutlarýný sonsuz topraðýnda çamura bulayan bir yaðmur yaðýyordu.
Düþlerim ise salýverir kendini,..
Belki de sonbahar yapraklarý gibi dökülüyoruz bu hayattan.
Her bir parçamýz ayrý bir yere daðýlýr sessiz sedasýz.
Hüzün ateþle yanardý...
Rüzgar ise içine çekerdi ateþini.
Ýnci gibi düþerdi gözyaþlarým yanaðýma,
Ezip geçtiðimiz kaldýrýmlar, gözlerimizin deðdiði gökyüzü,..
Bizim birbirimize karþý söyleyemediðimiz,
Yani feryadýmýza aksi bir sedaydý.
Seviyorduk her þeyi
"HAYAT" ý bile...
Bir çok þeye aþkla baðlanýrdýk birbirimize olduðu gibi.
Bize verilen küçük bir hatýrayý yýllarca saklayacak kadar vefalýydýk.
Sevgiler vardý yüreðimizde biriktirdiðimiz,
Özlemlerimiz, hayallerimiz, umutlarýmýz vardý geleceðe dair.
Þimdi iklimler boyu yürüdüðümüz o yollarda
Yýllar geçerken yitirdiklerimiz ya da yitirdikleri þeylerin
Biraz daha farkýna varýyoruz belki de.
Günler geçer, haftalar geçer,..
Hatta,..
Hatta asýrlar geçer ama, biz geçemeyiz bu hayattan.
Ýklimler boyu yürüdüðümüz bu yollarda
Gölgelerimizi taþýyan kaldýrýmlara inat
Kimi zaman bir kardelen gibi cesur,
Acýya göðüs gerip kendimi ispat ederdim ya da etmeye çalýþýrdým,
Kimi zaman ise kuru bir yaprak misali rüzgarýn estiði yöne savrulup giderdim.
Rüzgarsa tüm bedenimi saradý sýký sýký.
Özlem duyardým yaþadýklarýma ve teslim olurdum gözyaþlarýma...
Bilmiyorum sende de oluyor mu?...
Vurgun yemiþ ýssýzlýklar çaldý hayallerimizi,
Yalnýzlýk kör býçak yanan yüreðimizde.
Ýkimizde kýymetini bilemedik geçen zamanýn
Anlamsýz kavgalar sardý nicedir kalplerimizi
Öfke dedik, yarýn dedik unutukda,..
Umutla merhaba diyen sabahlarý.
Hapsettik geceye pencerimize doðan ayý,
Bir seni unutamadým birde erguanlarda kaybolan kelebeði.
Sebebini bilmediðimiz kýrýlganlýklarýmýz oldu ara sýra.
Tek dostumuz "acele et" der gibi haykýran duvardaki saatimiz kaldý.
Bak yine geldi erguanlarýn gün ýþýðýna çýkma vakti...
Özlemle, hüzünle, sevgiyle, umutla, bekliyorum üzerimde kaybolacaðýn günleri...
Hadi gel yine
Seni seviyorum de ,
Son bir kez olsun seviyorum ,...
Seni seviyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sinem seheryıldızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.