Uzar, uzanýr düþer topraða sýrtýmýn gölgeleri
Batan güne karýþýr bakýþlar kararan akþamlara sarýlýr
Gece kýrbacýný savururken kirpiklerime
Düþer dizlerim...
Griliðindeki bulut havanýn kýzýllýðýyla raksa dalmýþ
Kan damlatýr penceremin pervazlarýna
Pervasýzca bir pirenin altýnda ezilirim
Yalnýzlýðým siyaha boyar odalarýmý...
Suskunluklarým oluklara sel olur akar sessiz
Kýrýk çatý arasýndan sýzanlar ýslatýr gözlerimi...
Rahmindeki kelimelerle çýrpýnýr kalem
Masa üstü kaðýt beyazýndan, kundaklýk için nöbette
Sancýsýndaki ateþli nöbetlerim, kundakçýlýk eder yakar karanlýðý
Sabýrsýzca bekler kaðýt
Ýlk üzerine düþen sözcükler
Þarap mahsenindeki sessizliði böler
Siyah kurþun kalem doðurur, vurur geceyi
Sükutunda duran kaðýttaki þiir ýslanýr
Akþamdan kalma gözlerim vurulur düþer kaldýrýmlara