iyi bilirdik şairi

tapýnacak sevdalardý özlemin kýsa ömürler biçtiðin
acýlarda boðulasý terkediþlerdi
mazoþist ruhunun en deli ütopyasý
akýttýracak kadar kanýný devasa nehirlere
büyüktü isyanýn hayata!

ve yazmak...

yazmaktý, evrenin en acýlý þiirini gitmeden
en büyük ihanetini sevdanýn
en inanýlmazýný!
sýyrýlýp sýradanlýktan
alkýþlanan bir yýldýz olmaktý göklerde!

tarancý’nýn öldüðü yaþtasýn þimdi
inme vaktidir merdivenlerden
aynalardan boþ bakýþlar takýlmakta garipliðine
boþa geçirdiðin yýllaradýr öfkesi
sýkýlmaktan morarmýþ yumruklarýn

çenendeki zangýrtýlar
ürkütüyor katmanlarýnda fay hatlarýný
geri dönülmez yollarýn iþmarý sinsi hýnzýrca
korkuyorsun ilk kez varlýðýndan!

yorgunsun...

suçlu arýyorsun sararmýþ yapraklarýnda listenin
altýn deðerinde olan vaktiyle
çoðu çoktan unutmuþ adýný bile
ve kendi adlarýný yakýþtýrdýðýn

son umudun son çýrpýnýþýndýr
son duan
ve dilinde gecikmiþ korkunç bir yanký
keþke!

ters düz edip zamaný
sevmeye
dürüstlüðe
mutluluða þimdi
anlamsýz eyvahlarýn
ve sýradanlýða

buldun!

kafesinin solunda zayýf bir kýpýrtý aðrýlý
’bas tetiðe suçlu benim, yetemedim ’ diyor
fersiz
mahçup
piþman

ve perde!

þizofren aþýklar mezarlýðýnda bir tören vaktidir
gönülsüz bir uðultu bozuyor sessizliði

"iyi bilirdik þairi!"

Sosyal Medyada Paylaşın: