Güneşin Kardeş Yüzü

Güneþ öptü gözümü üç vakte sürme sürdü
Ýkisini atlattým seherim bin küsûrdu

Ey topraðýn kýzý!

Koca deryayý avuçlarýna aldýn
Karanlýk mahzene kapandýn
Süt beyaz gölgen duvarlara yansýdý
Kehkeþanlardan yükseldi avâzýn
Gözlerin tunç bakarken sular ürperdi
Kýrýk bir teknede yelken sallarken
Mevlanâ’lý düþlere daldýn
Kâinatý mercek altýnda
Tek damladan ibâret gördün

Loþ ýþýklar gözünü kamaþtýrmadý
Ta doðuþtan topraðýna sevdâlýydýn
Elinde tesbih,dilinde zikir
’Elle tutulamayan
Gözle görülmeyene’yürüdün
Kalýn duvarlar içinde
Þatoda buldun onu
Asma köprülerinin kapý eþiði
Ayaðýna kelepçeler baðladý

Dubrovski’nin maça kýzý oynuyor
Üç perdelik düþlerini
Sen pelerinle kýz!
Gork’iyi sýðdýrabilir misin dünyana?
Dev bir aþýðýn düþüþüne þahit oldun
Sazýn kýrýldý,mýzrabýn düþtü elinden
Meçhule doðru yürüyorsun
Tek kelime kalsýn dimaðýnda
Leyli!

Camdaki siluetim bakýyor ölgün ölgün
Dudaðýma sadece acý tebessüm iner
Bu mekân bu sessizilik çoðalýyor günbe gün
Bu vesveseler ancak,göz çukurumda diner
Son demini yaþýyor ufuksuz bu bedenim
Gözlerim sabit bakar öyle çok ki nedenim

Güneþin kardeþ yüzüne sen baka dur!
Tüm lâl olmuþ kelimeler gökte semaha durdu
Yüz görümlülüðü taktýn gerdanýna
Kýzgýn lavlar içinde yatarken
Toprak sustu,taþ sustu
Bülbül figân eyledi,baykuþ üstüne kustu
Küçük bir serçenin çývýltýsý kulaðýný týrmalýyor
Ne olduðu belirsiz karartýlar uçuþur

Güneþ yakar tenimi, gölgelik yer ararým
Öylece kabre girer saçlarýmý tararým
Alnýmdaki baharým, aramýza set çekti
Azaba düþtü evim, kýzýla çaldý þehrim
Duvaðýmý açmadý,gamý hicraný ekti
Tüm yollarý denedim,verilmedi ki mihrim


Kulaðýmda rüzgârlar musikiye asýldý
Ýþittiðin naðmeler Farjed’den son fasýldý

Melahat Temur

Sosyal Medyada Paylaşın: